கல்யாண செலவுகளால் கதி கலங்கும் நடுத்தர மக்கள்

வீட்டை கட்டிப்பார்...கல்யாணம் பண்ணிப்பார் என்பது பழமொழி. ஆம்...வசதி படைத்தவர்களுக்கு வரன் தேடுவதும் எளிது...வகை, வகையாய், தொகையை பார்க்காமல் செலவழித்து கல்யாணம் என்கிற வைபவத்தை நடத்துவதும் எளிது.. ஆனால் நடுத்தர மக்களின் நிலை தான் இன்றைய கால கட்டத்தில் தவிக்கும் நிலை என்கிறார்கள்.

விழி பிதுங்க வைக்கிறது

ஆம்.... நாள் பார்த்து....நட்சத்திரம் பார்த்து.... நாலுபேரு வாழ்த்தொலியோடு..நடத்தி பார்க்க வேண்டிய அந்த சுபகாரியம்.. நடத்தி முடிக்கும் முன் நடுத்தர குடும்பத்தினரை நடுத்தெருவுக்கு கொண்டு வராத குறையாகவே உள்ளது.

ஆகவே விலைவாசிகள் வேறு தாறுமாறாக எகிறிக் கிடக்கும் இன்றைய காலகட்டத்தில்... சிக்கனமாக ஒரு கல்யாணத்தை நடத்தி முடிக்க முடியுமா?' என்கிற கவலைதான் நடுத்தர மக்களை ஆட்டிப் படைக்கிறது. வாட்டி வதைக்கிறது. வழி தெரியாமல் விழி பிதுங்க வைத்து விடுகிறது. இந்த நிலை மாறுமா? என்பதே ஏக்க நிலை.

தேவையற்ற செலவுகள்

திருமணத்தை பொறுத்தவரை நிறைய தேவையற்ற செலவுகள் இருக்கத்தான் செய்கிறது. அதையெல்லாம் விட்டுவிட்டு நம்முடைய பட்ஜெட்டுக்கு தகுந்த மாதிரி நாம் தான் திருமணத்தை நடத்தி முடிக்க வேண்டும் என்றால் திருமண செலவில் பெரும் பங்கு வகிப்பது மண்டபம் மற்றும் சாப்பாடு ஆகிய இரண்டும் புரட்டி போட்டு விடுகிறது. வசதிக்கு தகுந்தமாதிரி திருமண மண்டபங்களை தேர்வு செய்தால் அந்த செலவை குறைக்க முடியும். அதற்காக ஊருக்கு ஒதுக்குபுறமாக இருக்கும் சிறிய ஹால்களில் திருமணத்தை நடத்திக்கொள்ளலாம் என்றாலும், அதன் வாடகையும் முகூர்த்த காலங்களில் முட்டி மோத வைத்து விடுகிறது. மனதுக்கு பிடித்த மண்டபங்களை பிடிக்க திண்டாட்டமாகி விடுகிறது. இதற்கு அடுத்ததாக பார்த்தால் சாப்பாடு. இதற்கான செலவை குறைக்கிறேன் என்கிற பெயரில் தரமற்ற உணவை வழங்கிவிட முடியாது. அப்படி நினைத்தால் கல்யாண வீடு...களேபர வீடாகி விடும். பலரது ஏச்சுக்கும், பேச்சுக்கும் ஆளாகி விடும். அப்புறம் என்னதான் செய்ய முடியும்..?

விழுப்புரம், கள்ளக்குறிச்சி மாவட்டங்களை பொறுத்தவரை பணப்புழக்கம் இருந்தாலும் இந்த திருமண விஷயத்தில், நடுத்தர மக்களை திக்குமுக்காட வைத்து விடுகிறது. கல்யாண செலவுகள் என்றாலே கதிகலங்க வைத்துவிடுகிறது. இதுகுறித்து அவர்கள் என்ன சொல்கிறார்கள் என்று பார்க்கலாம்:-

கனவுகளை தகர்க்க வேண்டாம்

விழுப்புரத்தை சேர்ந்த செல்வராஜ்:-

தமிழகத்தில் திருமண காலங்கள் என்கிற ஆனி, ஆவணி, தை, சித்திரை மாதங்களில் திருமண செலவுகளுக்காக ஏழை, எளிய, நடுத்தர மக்கள் படும் அவதி கண்கொண்டு காண முடியவில்லை. இந்த செலவுகள் வரதட்சணை செலவுகளை தாண்டி பெரும் சுமையாக உள்ளது. இதில் திருமண மண்டபம், அலங்கார செலவுகள், உணவு வகைகள் என பெரும் தொகை செலவழிக்க வேண்டியுள்ளது. இதை சமாளிக்க உள்ளாட்சி அமைப்புகள், தங்கள் பகுதிகளில் அரசு சார்பாக திருமண மண்டபங்களை கட்டி, மக்களுக்கு குறைந்த வாடகைக்கு விடலாம். ஏழை, எளிய, நடுத்தர மக்களும் திருமண மண்டபத்தில்தான் திருமணம் செய்ய வேண்டும் என்பதை மாற்றி பதிவு அலுவலகங்களில் உற்றார், உறவினர்கள் முன்னிலையில் பதிவுத்திருமணம் செய்து பிறகு தங்கள் இல்லங்களிலேயே மணமக்கள் வரவேற்பை நடத்தலாம். இதன் மூலம் செலவுகளும் குறையும், மணமக்கள் வீட்டாரின் அலைச்சலும் குறையும். அனைத்து உறவுகளையும் சாதாரணமாக வீட்டு விசேஷத்தில் பார்த்த மனநிறைவும் நமக்கு கிடைக்கும். இதேபோல் கோவில்களில் திருமண நிகழ்ச்சியை முடித்துக்கொண்டு அங்கேயே உள்ள உணவுக்கூடங்களிலோ அல்லது வீட்டிலோ விருந்தோம்பல் நடத்தலாம். திருமணம் என்பது மணமகன், மணமகளுக்கு புதிய அத்தியாயத்தை உருவாக்கக்கூடிய முக்கிய நிகழ்வாகும். அதில் அவர்களையோ, அவர்கள் குடும்பத்தாரையோ கடன்காரர்களாக்கி கனவுகளை தகர்க்க வேண்டாம். எனவே மக்கள் சிந்திக்க வேண்டும். அதேபோல் அரசும் சிந்தித்து முடிவெடுக்க வேண்டும்.

கதிகலங்க வைக்கிறது

திண்டிவனத்தை சேர்ந்த சமூகஆர்வலர் ராஜசேகர்:-

நடுத்தர மக்கள் திருமண நிகழ்ச்சியை ஏற்பாடு செய்வதற்கு முகூர்த்த தேதியை 4, 5 தினங்கள் குறித்துக்கொண்டு திருமண மண்டபத்திற்கு அலைந்து, கிடைக்கும் தேதியில்தான் முகூர்த்தம் நடத்தும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. புதிது, புதிதாக திருமண மண்டபங்கள் முளைத்தபோதிலும் குறிப்பிட்ட முகூர்த்த தேதியில் திருமண மண்டபங்கள் கிடைப்பதில்லை. சில திருமண தேதியை மண்டபங்கள்தான் தீர்மானிக்கிறது. நடுத்தர மக்கள், திருமண செலவினங்களை பட்ஜெட் போட்டு செய்தாலும் செலவினங்கள் அதைவிட அதிகமாகி அவர்களை திக்குமுக்காட வைக்கிறது. மேலும் திருமண விழாவை மற்றவர்கள் பெருமைப்படும் அளவுக்கு செய்ய வேண்டும் என கடன் பெற்று கடனாளியாகவும் ஆகிறார்கள். தற்பெருமைக்காக செலவு செய்துவிட்டு பின்பு விழிபிதுங்கியும் நிற்கிறார்கள். தற்போதுள்ள விலைவாசியால் திருமண செலவுகள் என்றாலே நடுத்தர மக்களை கதிகலங்க வைக்கிறது. எது எப்படி இருந்தாலும் திருமண நிகழ்ச்சி செலவினங்களை குறைத்துக்கொள்ள நடுத்தர மக்கள் தயாராக இல்லை.