‘‘நான் ஒரு தடவை தொடர்ச்சியாக 17 நாட்கள் குளிக்கவேயில்லை. சைக்கிள் ஓட்டிக் கொண்டேயிருந்தேன். ரொம்பப் பசி. ஒரு கடையில் நிறுத்திவிட்டு, சாப்பிட ஏதாவது வாங்க உள்ளே சென்றேன். சைக்கிள் ஹெல்மெட்டைக் கழற்றினேன். என்னைக் கடப்பவர்கள் அத்தனை பேரும் என்னை ஏதோ மாதிரி பார்த்தார்கள். பில்லிங் கவுண்டரை நெருங்கினேன். அந்தப் பெண் சீரியஸாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு ‘எந்தப் புயலிலிருந்து தப்பி வந்தீர்கள்?’ என்று கேட்டார். நான் உடனே ஓடிப் போய் கண்ணாடியில் என் முகத்தைப் பார்த்தேன். என் மொத்தக் கூந்தலும் சிக்காகி, வானத்தை நோக்கி நின்று கொண்டிருந்தது. அன்று முதல் மக்கள் மத்தியில் நான் ஹெல்மெட்டைக் கழற்றுவதே கிடையாது’’ என்று தன் சைக்கிள் பயணத்தின் மகிழ்ச்சி தருணங்களை நினைவு கூர்ந்தார், வில்காக்ஸ்.

இவரது சைக்கிள் பயண கதையும், காதல் கதை மிகவும் அழகானது. அமெரிக்காவின் அலாஸ்கா மாகாணத்தைச் சேர்ந்த வில்காக்ஸ், தன் கல்லூரிக் காலத்தில் நிகோலஸ் கார்மென் என்பவரிடம் காதல் வயப்படுகிறார். நிகோலஸ், வில்காக்ஸிற்கு ஒரு சைக்கிளைப் பரிசளிக்கிறார். அந்த சைக்கிள் அவருக்கு மிகவும் பிடிக்கிறது. அந்த சைக்கிளில் பயணிப்பது அவருக்குப் பெரு மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்கிறது. இருவரும் படித்து முடிக்கிறார்கள். இருவரும் சைக்கிளில் பயணிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்கிறார்கள். கையில் பணமில்லை. அது கோடைகாலம். இருவரும் வெவ்வேறு வேலைகளில் சேர்ந்து பணம் சேர்க்கிறார்கள். இலையுதிர் காலம் தொடங்கும் சமயத்தில் தங்கள் பயணத்தைத் தொடங்குகிறார்கள்.

‘‘அந்த நாளை என்னால் மறக்கவே முடியாது. பல வண்ணங்களில் இலைகளும், பூக்களும் விழுந் திருந்த சாலையில் எங்கள் பயணத்தைத் தொடங்கினோம்....’’ என்று அந்த நாளை நினைவு கூர்கிறார் நிகோலஸ்.

அவர்கள் நெடுந்தூரம் பயணித்தார்கள். பணம் தீரும்போது இருவரும் வேலைகளை எடுத்துச் செய்வார்கள். பின் அதைக் கொண்டு சைக்கிள் பயணத்தைத் தொடர்வார்கள். இப்படியாகக் கிட்டத்தட்ட 6 ஆண்டுகளில் உலகின் பெரும்பாலான பகுதிகளுக்குப் பயணித்தனர். பாதை நீண்ட காலங்களில் இவர்களது காதல் வாழ்க்கையும் நீண்டது.

சரியாக மூன்றாண்டு களுக்கு முன்பு இஸ்ரேலில் இருக்கும் போது, ஒரு சைக்கிள் ரேஸ் குறித்து கேள்விப் படுகிறார்கள். நிகோலஸிற்கு போட்டிகளில் பங்கெடுப்பதில் ஆர்வமில்லை. ஆனால், வில்காக்ஸ் முயற்சி செய்யலாம் என்று அதில் பங்கேற்கிறார். பல வலிமையான ஆண்களுக்கு மத்தியில் ஒரு பெண்ணாக அந்தப் போட்டியில் கலந்துகொண்டார். அது கடினமாக இருந்தது. அந்தக் கஷ்டம் வில்காக்ஸிற்குப் பிடித்திருந்தது. அது முதல் உலகின் மிகக் கடினமான பல சைக்கிள் போட்டிகளில் பங்கெடுத்தார். முதலில் தோல்வி களைச் சந்தித்தாலும், மிக விரைவிலேயே பல வெற்றிகளைக் குவிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார். குறிப்பாக, நெடுந்தூர சைக்கிள் போட்டியான ‘ட்ரான்ஸ் ஆம்’ (Trans Am) போட்டிகளில் வெற்றிகளைக் குவித்தார்.

சாதாரண பயணங்களை குறைத்து கொண்ட வில்காக்ஸ், சைக்கிள் பந்தயங்களில் ஆர்வம் காட்டினார். ஒரு வருடத்துக்குத் தோராயமாக 20 ஆயிரம் மைல்கள் சைக்கிள் ஓட்டுகிறார். கடந்த மூன்றாண்டுகளில் 60 ஆயிரம் மைல் களுக்கும் அதிகமாக சைக்கிள் ஓட்டியிருக்கிறார். ஒரு நாளைக்கு அதிகபட்சமாக 3 மணி நேரம் மட்டுமே தூங்குகிறார். மற்ற நேரம் மொத்தமும் சைக்கிள் ஓட்டுவதிலேயே கழிக்கிறார். இது உடலுக்குப் பெரும் கேட்டை ஏற்படுத்தும் என்று பல மருத்துவர்களும் அறிவுறுத்தியுள்ளனர். ஆனால், வில்காக்ஸ் அதைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்வதில்லை.

‘‘இங்கு எவருடைய உடலும் கெடத்தான் போகின்றன. எல்லோரும் சாகத்தான் போகிறோம். யார் வாழ்க்கையும் இங்கு கஷ்டமில்லாமல் இருக்கப் போவதில்லை. எனக்கும் அப்படித்தான். ஆனால், என் சைக்கிளை ஓட்டும் போது நான் பார்க்கும் அந்தக் காட்சிகள்... அது என்னைப் பெருமகிழ்ச்சிக்கு உள்ளாக்கும். நான் இதில் வெற்றிகளைக் கணக்கில் கொள்வதில்லை. என் மகிழ்ச்சியைத்தான் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்கிறேன்.’’ என்று சொல்கிறார் வில்காக்ஸ்.

11 ஆண்டுகளாக காதலோடு இணைந்து பயணப்பட்ட வில்காக்ஸும், நிகோலஸும் தற்போது ஒன்றாக இல்லை. பிரிந்துவிட்டார்கள். ஆம்..!, நிகோலஸ் சைக்கிள் பயணங்களை ரசிப்பவர். ஆனால் வில்காக்ஸ் சைக்கிள் பந்தயங்களை ரசிக்க தொடங்கியதால், இவர்கள் தங்களது காதலை பிரேக்-அப் செய்து கொண்டனர். ஆனால் இருவரும் ‘சைக்கிளிங்’ கலையை காதலிக்கிறார்கள். ஒருவர் சைக்கிளில் சாகச பயணம் மேற்கொள்கிறார். மற்றொருவர் சைக்கிள் பந்தயங்களில் பங்கேற்கிறார். இருவரும் ஒரே பாதையில், காதலோடு சைக்கிளில் பயணித்த காலங்கள் மாறி, இன்று வெவ்வேறு பாதைகளில் காதல் நினைவுகளோடு பயணிக்கிறார்கள்.

‘‘சில மாறுபட்ட அதிசயங்களால்... அது ஏற்படுத்திய நிகழ்வுகளால் வில்காக்ஸ் என்னைவிட்டு தனியாக நீண்ட தூரம் போய்விட்டாள். அதற்கான காரணத்தை என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. இந்த 11 ஆண்டு கால வாழ்க்கை... கடுமையான சாலைகளிலும், மேடு, பள்ளங்களிலும், வெயில், குளிரிலும், மழையிலும் உழன்று வாழ்ந்த எங்கள் வாழ்க்கை இன்று மொத்தமாக ஆவியாகி மறைந்துவிட்டது. எனக்குக் கொஞ்சம் வலிக்கிறது...’’

தங்கள் பிரிவை இந்த வலியான வார்த்தைகள் மூலம் வெளிப்படுத்துகிறார் நிகோலஸ்.